Om 8.30u stonden de eerste kinderen al te Wachten op het scoutinggebouw. Na alle koppen geteld te hebben vertrokken we om 9.15 uur vanuit het HK voor de tweede keer achtereenvolgens naar Wiltz (Luxemburg).
Zaterdag 9 juli - Opbouwen kamp / wie is de mol?
Gelukkig hadden we een rustige rit zonder al te veel verkeer op de weg, waardoor we al om 11.30u aankwamen op onze locatie.
Na een korte welkomsopening begonnen we met de opbouw van het kampement. Omdat ons nieuwe keukenzeil al door ons zelf was opgezet, hoefden de kinderen alleen nog maar de ruimtevaardertenten op te zetten. Dit jaar gelukkig weer drie patrouilles. Patrouilles die omgedoopt zijn geworden tot ploegen. 2 van 4 personen en 1 van 5 personen. Dus 13 kinderen waren mee. Dit is het ergste aantal dat je kan hebben als het gaat om indelingen van spelen en andere activiteiten.
De patrouilles werden begeleid door Jill, Julian en Anthony die het opbouwen van het kampement wel goed onder controle hadden, maar zo gauw er ingeruimd moest worden, was er opeens voor niemand meer plaats. Uiteindelijk na wat gestapel, kregen ze het voor elkaar. Gelukkig klaar…..
Nu werd het tijd voor de officiële uitleg over programmaverdeling, saaie kampregels en de introductie van het thema: WIE IS DE MOL.
Nadat er heerlijk gelunchd was alles verder geregeld was, werd het tijd voor het eerste spel. Bommelding en de bom van Talisman (Marc). Een spel van kids tegen de staf. Met een tijdsbestek van een uur om de bom onschadelijk te maken. 6 schakelaars met twee opties. Door 6 vragen te beantwoorden met ja of nee, brengt een schakelaar in de juiste positie. Vragen die alleen maar beantwoord kunnen worden m.b.v. de omliggende groepen. Op 13 seconden voor ontploffing werd de bom onschadelijk gemaakt en Talisman werd niet ontvangen in de eerste hemel en verklaarde dat er een mol was achtergelaten binnen het kamp.
Het diner van vanavond werd verzorgt door ons ondersteuningsteam Henk en Marleen. Broodjes knakworst met SAUS & halve broodjes met zalm en ei. Na het geren hadden de scouts wel recht op een rustig diner. De eerste minimol werd nu benoemd met als taak om het volgende spel te sabboteren en drie wasbakken te vullen met koud water.
Nou, dergelijke specerijen vielen goed toen het eindelijk weer tijd werd voor wat wilds. Een nieuwe strategovorm met drie partijen. Get the Flag met een team uit het verleden, heden en de toekomst. Verleden met meer mensen, maar een lagere quantiteit aan hoge rangen. De minmol uit de groep van 4 werd overgeplaatst naar de groep van 5 en mocht alleen maar mensen uit de groep van 4 tikken. (een groep van 3,4 en 6).
Als laatste nog even randhangen bij het kampvuur met wat liedjes uit de oude doos. Nu werd er ook een start gemaakt met de LIBDUB videoclip van LUXEMBOURG van het goede doel origineel van Henk en Henk. De castindeling van wie zingt wat? Hierna met het afvalspel iedereen na bed, na een geslaagde eerste dag. Klik hier voor alle foto's van dit zomerkamp.
Zondag 10 juli - Themadag
De eerste ochtend van het kamp werd ik gewekt door mijn eigen gesnurk tot ik probeerde m’n eigen kussen op te eten. Het was 8.00u in de ochtend en een half uur later werden de kids gewekt met het traditionele ‘begin de dag met een dansje’. Meteen op het begin van de dag had de mol al toegeslagen door een stel afwasbakken met koud water vlak voor de ingang van de tenten te plaatsen. Later moesten de scouts zelf hun ontbijt regelen. Je merkte dan heel goed dat ze nog hun draai moesten vinden. Net als met de afwas ging dit nog niet vlekkeloos. Ha Ha Ha.
Elk ontbijt werd vergezeld met een activiteit met een raadsel en een 6-tal vragen om een poging te wagen wie de mol is en de minimol van een dag eerder. Hiermee konden punten behaald worden. Een nieuwe minimol werd benoemd met de opdracht om zo vaak mogelijk de jerrycans leeg te laten lopen zonder dat het opvalt.
Nadat alles was opgeruimd kon het programma beginnen. Een programma in twee groepen, waarbij de volgende dag deze groepen omgekeerd werden. Één groep ging door Wiltz Stadt paraderen op zoek naar locatie voor datgeen de tweede groep ging creëren. Deze groep ging namelijk wild breiën, wild breiën? Ja wil breiën. Een activiteit dat we nog nooit, maar dan echt nog nooit eerder hadden gedaan. Een idee dat we hadden gezien van een andere scoutinggroep die visitekaartjes achterlieten in een dorp in de vorm van breiwerkstukjes. Deze activiteit werd met grote ogen een behoorlijk geslaagde activiteit. Iedereen had uiteindelijk iets gebreid.
Barry en ik hadden tussendoor nog een storyboard gemaakt voor Barry’s Libdub clip activiteit. Dit kon ook alleen maar met een zo klein mogelijk groepje.
Na een standaard lunch werd het weer tijd voor een molactiviteit. ‘Saboteur in actie’ Een activiteit per ploeg. Een ploeg moest een vertrouweling aanwijzen die molkaartjes deed bewaken. Deze kaarten lagen verstopt in het mollenbos, daar waar de mol had toegeslagen. Deze kaarten werden achtergelaten op alle plaatsten waar de mol had toegeslagen tijdens het hele kamp. Deze kaarten moesten teruggehaald worden voor ploegenpunten. De winnende ploeg kreeg dan ook een extra hint over de mol. Niet alle kaarten werden gevonden en sommige liggen er nu nog steeds. De saboteur (mol) gooiden de kaarten terug op de plaats. Wie was het?
Toen we terug waren zagen we dat we bezoek hadden van de explorers die op kamp waren in Wallendorf, daar waar we vorig jaar waren gestart met kanoën. De kids kregen dan rust om samen met de explorers te dobbelen en te kaarten. We leerden elkaar nieuwe kaartspelen en dobbelspelen en ze hielpen ons met hout hakken voor het kampvuur en ze aten met ons mee met het diner.
De kinderen waren pas laat klaar met de afwas en het begon al te schemeren. Tijd voor een actief spel met veel rennen. Ze gingen stoelendansen met 12 verschillende stappen. Rennen/lopen, met en tegen de klok in, slalom, stoelen verplaatsing, veranderen stoelen figuur, rondjes om een stoel en verder. Dus een grappige vorm van stoelendansen.
Het was inmiddels al zo donker geworden dat het tijd werd voor kampvuur. Bij dit vuur gingen we marchmallows braden, liedjes zingen, poging maken voor een verhaal. Helaas ging dit niet zo goed. Iedereen was zo melig als maar maximaal kon. En gingen we een ronde ‘black story’s doen. Als laatste speelden we nog een afvalspel in de vorm van een tweede keer stoelendans en werd het voor iedereen bedtijd.
De volgende ochtend had de mol alweer toegeslagen door pikkels te vullen met water. Deze zouden later gebruikt worden voor de Libdubvideo. Gelukkig ging het ontbijt nu van een leie dakje. Iedereen had z’n draai gevonden over hoe je het ontbijt op de juiste manier plant; zeker met tussendoor weer vragen met een raadsel over de mol. Na het ontbijt werden de punten en tussenstanden gepresenteerd door Vladimir aan de ploegen. Ploegen konden nu al conclusies trekken wie de mol al niet kon zijn. Uiteindelijk nog genoeg mogelijkheden over.
Nu werd het tijd om de tweede groep Wiltz in te sturen en de andere groep te laten breien. [Mijn groep]. Knopen maken gaat me aanzich goed af, maar breiën in mijn geval haken was toch niet zo makkelijk. Terwijl de ene groep metingen waren aan het verrichten in Wiltz voor de breiwerkstukjes, was ik aan het meten met een haakbreinaald. Uiteindelijk had ik wel een leuk staartje gemaakt tot Barry mij riep voor de start van een groots project. Voor de Libdub gingen we passen tellen en de route een paar keer oefenen.
Even later kwam de tweede groep weer terug en was het tijd voor de lunch. Tijdens het eten werden de taken voor de Libdub nog een keer goed doorgenomen en moest iedereen zijn stukje tekst gaan leren voor playback.
Zo, genoeg gezeten en weer tijd voor iets actiefs. 2 actieve veldspelen werden gespeeld op het terrein van onze buren die toch niet aanwezig waren. Nieuwe spelen die we dit jaar hadden geïntroduceerd. Ten eerste Kimbal; In sommige landen wordt dit al gezien als een sport. Een teamsport met drie teams. Één team heeft de reuzegrote bal met twee man vast en een slagman die deze bal de lucht in slaat. Één van de andere teams moet ervoor zorgen dat deze bal de grond niet raakt. Aansluitend aan dit spel speelden we een soort van handbal, maar dan met frisbee’s. Ook met drie teams, maar al gauw werd duidelijk dat je dit spel beter met twee teams kan doen. Gewoon voor het overzicht. Beide spelen waren een groot succes totdat de kids letterlijk op waren en demostratief gingen zitten met z’n allen terwijl het spel nog bezig was. We hadden als staf in een deuk gelegen over dit kuddegedrag, het was echt hilarisch.
Na beide spelen werd het tijd voor het momênt suprême – LIGHTS, CAMERA AND ACTION
LIBDUB filmpjes zijn populair nu. Diverse scholen, universiteiten en organisaties hadden ze al gemaakt in de vorm van een videoclub. Dit gingen we ook maken met het lied van Henk en Henk, Luxembourg van het goede doel. Iedereen stond al vrij snel op de plaats en wisten wat ze moesten doen. Eerdere pogingen wezen uit dat sommige afstanden wat te lang waren, maar na de vijfde poging hadden we dit voor elkaar. Het was al af voordat het te donker werd. Ten minste het videomateriaal.
De avond was aangebroken en wederom tijd voor kampvuur. Terwijl Barry en Leon bezig waren met de montage van de muziek voor de film was het voor de rest zingen en afwachten. We waren vastbesloten om het eindresulaat al aan de kids te laten zien. Het eindresulaat is al te zien op deze website. Nadat iedereen had genoten van het filmpje was het bedtijd en met een goed gevoel van succes.
Die avond laat sloeg de mol alweer toe door alle witte delen van de pikkels te verstoppen. Kans was er om te ontdekken wie de mol was, maar de mol was sluw.
Deze dag van het kamp was bedoeld om erop uit te gaan. Treinen en bussen, maar eerst had de mol weer toegeslagen door alle halve pikkels te klauwen met de deksels. Nu kon niemand zitten totdat ze gevonden werden. Gelukkig was het niet zo belangrijk om te zitten, want we konden nog genoeg in de treinen en bussen zitten.
Na het ontbijt moest er direct tempo gemaakt worden om op tijd de trein te halen. We gingen naar Luxembourg Stad en subtropisch zwemmen; iets wat we vorig jaar hadden gemist. Toen we in de trein stapten gingen we de verkeerde kant op richting Wiltz Centraal, maar dit was de laatste mogelijke halte en de trein ging dezelfde weg terug en ook richting de hoofdstad. In de trein was de sfeer niet te houden. De hele trein kon meegenieten van de typishe Nederlandse scoutingliederen. Bijna de hele rit lang, totdat we eindelijk aankwamen op het grote station van de hoofdstad. Het station dat vroeger een kerk was. Deze was omgebouwd tot een indoor winkelcentrum gelinkt aan het station.
In het centrum van Luxembourgh Stad kregen de scouts de gelegenheid om hun zakgeld uit te geven aan souvernirs voor zichzelf, maar vaak werd dit gebruikt voor souvenirs voor Mam en Pap. Terwijl de kids weg waren en wij als staf eindelijk eens even vrij waren, namen wij de gelegenheid om een restaurant te bezoeken voor de lunch. Het eerste dat we tegenkwamen was een klein SUBWAY zaakje welke Ronald niet kon weerstaan. We gingen hier met het hele stafteam lunchen. Voordat we het wisten was het al weer tijd om de scouts op te vangen op het station. Ik duwde mijn broodje naar binnen en liepen op hoog tempo terug. We wachtten nog even in de kerk totdat de trein naar binnen reed. Hah.
De volgende halte was station Esh. Hier gingen we zwemmen. Op het station stapten we op de bus en één halte later stapten we weer uit. We wisten niet dat het zwembad zo dichtbij lag op het station.
Het was een simpel zembad met twee grote baden, waarvan een helft van het wedstijdbad was afgezet voor trainingen, een glijbaantje, een duikplank en een klein maar warm buitenbadje. Het interieur van het zembad was voor mijn smaak wel mooi. Alle muren, vloeren, glijbaan en tegels waren wit van kleur. Zag er wel futuristish uit. In het zwembad werd met elkaar gegooid en gesmeten. Voor iedereen een moment om hun adrenaline kwijt te raken. Er werd ook druk vergadered over wie de mol was. Dit ging helemaal nergens over, maar was wel grappig om aan te horen. Ik zelf nam de gelegenheid om wat in rust aan baantjes te trekken om weer in vorm te komen. Ik had dan ook voor effe een baan geclaimd in het wedstrijdbad. Evenlater zag ik Leon en Vladimir onder de blauwe plekken. Schijnbaar hadden zij de hele zwempartij kinderen aan hun hangen.. Uiteindelijk was het wel weer genoeg en tijd om terug te keren naar het kampterrein.
Bij aankomst hadden Henk en Marleen het eten voor ons geregeld, maar na mijn broodje Subway, kreeg ik niet datgene weggeknaagd wat ik eigenlijk had gewild. De vermiste pikkels werden gevonden onder de struiken achter de vendeltent. Alle hints werden per patrouille bij elkaar gepakt om een poging te doen om de mol te vangen. IT FAILED. Gelukkig maar, want we zaten pas halverwegen het zomerkamp.
’s Avonds hadden wij een simpel kampvuurtje en na zo’n drukke dag mocht dit ook wel. Tijdens het vuur konden de kids genieten van het eindresultaat van de Libdub met een hapje en een drankje. Iedereen moest vroeg naar bed, want de volgende dag begonnen we met de tweedaagse hike.
De Hike van dit jaar is uitgezet geworden door een organisatieteam van Wiltz zelf. Alleen dan weet je ook zeker dat je langs de mooiste gebieden van Luxembourgh hiked in de regio van Wiltz. Deze mensen hadden een overnachtinsplaats geregeld. Het diner van dag 1 en het ontbijt van dag 2.
Deze ochtend moesten we allemaal al vroeg eruit om ons op tijd te melden voor vertrek. Op een vlug tempo werden alle hikerugzakken ingepakt met alleen het hoognodige. Dit gaat altijd gepaard met een zekere Stress, maar uiteindelijk waren we ruim op tijd. De organisatie was een kwartier te laat. Dus dat Limburgs kwartiertje kennen ze hier ook. We kregen allemaal een oranje reflectorvest mee die we verplicht moesten meedragen. De organisatie waarschuwden ons dat er twee gevaarlijke oversteekplaatsen zouden komen, waar we niet omheen kwamen. We kregen de stafkaarten uitgereikt en toen was iedereen klaar voor vertrek.
Wij vertrokken met drie ploegen en nog twee ploegen van twee andere scoutinggroepen. Mijn ploeg met Leon en kids vertok als derde en als eerste van onze scoutinggroep.
De tocht zelf is redelijk standaard. Door bossen, velden, langs water en door dorpjes, maar wel een typische Luxemburgse boeren omgeving. Soms had ik dan ook het idee dat ik door Onderbanken liep, maar dan met bergen en dalen.
Bij aankomst kwamen we aan bij een camping en ik dacht: zo kan ik eindelijk op een hygiënishe toilet toileteren. Zo gezegd zo gedaan, maar schijnbaar was dit het eindpunt niet. Het kwam niet helemaal overeen met de kaart. Ook al was het nog maar 200m lopen. Dit specifieke punt vinden was toch wel voor ons lastiger dan gedacht. Uiteindelijk liepen we tegen een geel/witte vendeltent aan. Eindelijk ons eindpunt. We kwamen ook als derde aan.
Nog niet veel later kwamen de ploegen van Barry/Vladimir en Ronald/Silvana ook aan en iedereen had het gehaald. Eindelijk tijd voor eten. Chili werd geserveerd door de organisatie en voor de rest van de dag vrije tijd voor iedereen.
Dat hoef je onze scouts maar één keer te zeggen. Binnen 2,5 seconden was iedereen verdwenen. Ze waren allemaal naar het water gelopen, waar men kon zwemmen. Zelfs midden in de nacht. Het water was goed warm. Ik was ondertussen bezig om wat scoutingliedjes van ons te leren aan de andere scoutinggroepen. Al snel was het bedtijd en we sloten de avond af met ‘Weerwolven van Wakkerdam’ en een verhaal van Julian en mij om bij in slaap te vallen. Morgen weer op tijd eruit voor de terugtocht.
De volgende ochtend werden we gewekt door een stel Poolse jongeren die met een balletje tegen ons tent waren aan het trappen. Niet dat het heel erg was, omdat we toch moesten opstaan voor het ontbijt dat de organisatie had geregeld. Het ontbijt was gebasseerd op de producten die we bij de boer om de hoek konden halen, maar was zeer zeker te eten. Melkproducten in overvloed. Vladimir blij.
Alweer snel moesten we ons klaarmaken voor de terugtocht. Deze tweede tocht was anders dan de eerste. De eerste tocht was korter, maar met meer bergen en dalen. Deze tocht was 2 km langer, maar over vlak gebied. Na onze oranje jasjes gekoppeld te hebben aan onze hiketassen konden we vertrekken.
Ik en Leon vertrokken weer als eerste en tijdens de tocht kregen we te horen dat er verschillende dingen aan de hand waren. Deelnemers begonnen uit te vallen. Niet alleen bij de andere scoutinggroepen, maar ook binnen onze eigen mensen. Uiteindelijk werden de groep van Barry/Vladimir en Ronald/Silvana samengevoegd tot 1 nieuwe groep. Deze tweede tocht was voor sommige wel vermoeiend, maar de meesten hielden stand en liepen deze uit. Laat in de middag zagen we de kerk van Wiltz. We waren er bijna, maar er volgde nog eerst een behoorlijke stijle daling naar de kerk toe en vervolgens nog de afdaling naar het kampterrein. Deze was behoorlijk pittig, maar we wisten dat we onderaan bij de finish waren. We kwamen eindelijk aan en Henk en Marleen waren ons al op aan het wachten met een heerlijk hapje en een drankje. Ongeveer een half uur later kwam de tweede groep ook aan. De hike was voor de meeste met succes afgerond. De bagage werd opgeruimd en er volgde voor iedereen een rustige avond. Wat ons allemaal opviel was dat de kids toch niet helemaal uitgeteld waren. Opeens begon iedereen weer te rennen en daarom was het toch nog tijd voor een avondspel.
Het spel de uitdager vs. De uitgedaagde. Op verzoek van Vladimir om hier een molactiviteit van te maken, had ik dit spel omgedoopt tot molspel. Iedereen uit elke ploeg moest iemand uit een andere ploeg uitdagen voor een binnenspel en de winnaars stegen in het klassement. De winnende ploeg kreeg een nieuwe hint over de mol. Deze hint zorgde ervoor dat er nog maar drie mogelijke mollen over waren. Silvana, Leon en Vladimir. Wie van hun is het. Deze drie werden oplettend in de gaten gehouden.
Na een geslaagde dag en een geslaagde hike gingen we naar bed en wij als staf onze laaste voorbereidingen schaffen voor de bonte avond.
De laatste vrijdag van het kamp is altijd een traditioneel feest. Allereerst, wie is de mol. Tijdens het ontbijt werd er nog flink vergaderd wie de mol zou kunnen zijn. Silvana, Leon of Vladimir.
Het orakel van de zintuigen
De ploegen werden werden in drie blokken verspreid. Eén groep werd erop uitgestuurd om de wildgebreide objecten te gaan verspreiden op het kampterrein. De tweede groep ging een act voorbereiden voor de bonte avond. De derde groep mocht het orakel gaan raadplegen: Het blinde orakel (Marc), dove orakel (Leon), stomme orakel (Silvana) en de Gevoelloze (Vladimir). Alle punten die gescored werden, konden ingezet worden voor een vraag of een hint, om zo de mol te achterhalen. De mooie uitkomst was, dat elke ploeg een andere mol aanwees. Er zou dus uiteindelijk één ploeg maar winnen.
De mols laatste dans
Na de lunch was het paniek. De mol was nu wel heel ver gegaan. Een ontvoeringszaak.Ikzelf, Vladimir, Leon en Silvana waren verdwenen, maar de mol had sporen achter gelaten, net als broodkruimels. De ploegen gingen eropuit om de mol te vangen. Eerst werd Leon gevonden. Hij was het niet. Hij zei dat de mol verder het bos in was. Gevlucht. Even later werd Vladimir gevonden. Hij vertelde dat de mol net het bos uit was gevlucht, toen hij zich bevrijdde en ‘t probeerde te vangen. Terug op het terrein waren Silvana en ikzelf. Silvana had mij vastgebonden en claimde dat ze de mol had gevangen. De scouts waren niet gek te krijgen, want de eerdere hints vertelden, dat ik het niet had kunnen zijn. SILVANA WAS DE MOL en werd opgepakt. Gelukkig toch nog een happy end.
Eindelijk tijd voor de bonte avond. Een groot traditioneel vuur ter ere van de laatste avond. Vol met marchmellows, optredens, zang, dans en geouwehoer, maar eerst een grootse laatste avondmaal met broodjes hamburger met alles ‘erop’ en ‘eraan’. Weer eens wat anders dan een coplexe BBQ. Gelukkig met iets simpelers kunnen kinderen ook tevreden zijn. Iedereen kon dan ook gelijk eten en gelijk klaar zijn. Een goede les voor ons als staf. Even later kwamen de ouders van Julian al langs om hem op te halen voor vakantie.
Later had Ronald het vuur al op hoog niveau. De zangbundels werden opgeborgen, want iedereen kon de liedjes uit het hoofd. Elke ploeg had hun eigen optreden voorbereid; Met de Staypuff Marchmellow act van de ploeg van Anthony, De Quizmasters van de ploeg van Jill en het Hoe en Wat kamp van Michelle. Allen zeer leuk en origineel. Later op de avond werd de beamer erbij gehaald, om op groot scherm de zangbundel te presenteren. Voor de rest van de avond zongen we nog liedjes totdat we erbij neervielen, totdat het voor iedereen bedtijd was en het kamp bijna ten einde kwam. Klik hier voor alle foto's van dit zomerkamp.
Zaterdag 16 juli – Laatste dag
De mol gevangen en achter slot en grendel. Kidding. Vandaag kwam er toch echt een einde aan het kamp. Dat is nooit leuk als het er eindelijk aankomt, Voor mij mag er nog wel een week achter.
Nu is het alleen nog maar opruimen geblazen. Eigen bagage inpakken, tenten afbreken. Dit gaat toch elk jaar wel goed en structueel af. Na alle rotzooi in vuilniszakken gedaan te hebben, hadden we 5 zakken vol met materiaal dat niet terug ging naar Nederland. Dat is altijd beter dan dat je met meer materiaal terug gaat als dat je gekomen bent.
Hoe laat zal het geweest zijn? 10u? 11u? Toen kwamen Servie en Tilly met de materiaal bus, en kon er ingeladen worden. Al het materiaal dat wel terug ging, werd in de bus geladen.
Toen hoorden we wederom we getuter:
Om 12:00u waren de eerste ouders al hier om hun kinderen op te halen. Om 13:00u waren we helemaal klaar en werd het tijd voor een laatste zemerronde voor kleine papiertjesrotzooi. Daarna nog een officiële sluiting waarbij de insignes werden uitgereikt van Wiltz dit jaar. Iets over 1 vertrokken we gezamenlijk terug naar het HK waar we werden opgevangen door de groepsvoorzitter: Martha. Meteen bij aankomst werd alles opgeruimd en echt even later was voor ons als staf dit kamp officiëel ten einde. Klik hier voor alle foto's van dit zomerkamp.
Dit artikel is afkomstig van Scouting Brunssum - Scouting St. Vincentius ( Rumpen ) http://www.st-vincentius.nl
