Zomerkamp 2010 Wiltz
Datum 8/08/2010 16:14:56 | Dit jaar bestaat Scouting Nederland 100 jaar. Daarom vonden we het tijd voor een bijzonder zomerkamp. We zijn naar Wiltz (Luxemburg) op kamp geweest. In Wiltz kom je veel andere scouts tegen, en mede dankzij het goede / goedkope openbaar vervoer en gulle sponsors (www.horeca-brigida.nl, www.themahuis.nl en niet te vergeten www.rumpenerhof.nl) hebben we veel leuke dingen kunnen doen. Zo zijn we gaan kanoën, hebben we geklommen, zijn een keer naar de stad geweest en hebben kastelen en musea bezocht. En natuurlijk alle andere dingen wat een kamp leuk maken: Hakken, zagen, vuurtje maken, klooien in de beek...
Inhoudsopgave
Alle foto's van Zomerkamp Scouts 2010 Wiltz Luxemburg
Vrijdag 23 juli 2010 – de voorbereidingen
Zaterdag 24 juli 2010 – aankomst van de kids
Zondag 25 juli 2010 – De ministers en hoog bezoek
Maandag 26 juli 2010 – plannen kunnen veranderen
Dinsdag 27 juli 2010 – Kanoën over de Sûre
Donderdag 29 juli 2010 – trip door Vianden
Vrijdag 30 juli 2010 – de afsluiting en de bonte avond
Zaterdag 31 juli 2010 – terug naar huis
Alle foto's van Zomerkamp Scouts 2010 Wiltz Luxemburg
Vrijdag 23 juli 2010 – de voorbereidingen
PIEP PIEP PIEP PIEP deed mijn wekker al om 7.00u s’ochtends. Het was tijd om mijn laatste zaakjes bij elkaar te verzamelen en te vertrekken naar het scoutinggebouw. De kids hadden de vorige dag hun bagage al gebracht en het was mijn taak om al deze bagage in de auto te proppen en dat ik deze zou meenemen naar Wiltz. Alles kreeg ik ook in de auto.
Om 9.00u kwam Barry met het busje vol met materialen die we donderdag ook helemaal hadden gevuld. Henk en Marleen volgden kort daarna in hun auto die ook helemaal was volgegooid met kleinere materialen. Tenslotte kwam Leon nog met bagage. Oh verdomme! Deze bagage moest ook nog mee. Uiteindelijk moest ik één Roze tas achterlaten. Niet zo’n groot probleem. Deze moest dan maar een dag later aankomen als de kids komen.
Om 10.00u vertrokken we naar Wiltz, maar eerst nog even langs Ronald. Hij was thuis nog bezig met alle gegevens en papieren voor het kamp en hij zou met mij meerijden. Leon reed met de bus mee en met 3 auto’s vol met alle bagage en materialen behalve een roze tas reden we af en we arriveerden om 12.00u bij het kampterrein.
Nu troffen we ons eerste probleem aan. Het terrein dat we zouden krijgen, was bezet door een andere groep. Dit moesten we zien op te lossen in Chateau de Wiltz waar het hoofdkantoor lag van alle kampterreinen binnen Wiltz. Helaas hadden deze net pauze en moesten we een uur wachten. De aardige vrouw in het kantoor hielp ons vriendelijk en we kregen een nieuw terrein. Sterker nog, we kregen 4 terreinen. Een mooi oppervlak van ± 20 x 20 meter. Het was 14.00u toen we eindelijk konden beginnen met de opbouw.
Als eerste kregen we een echte uitdaging. We moesten met 6 personen de grote blauwe vendeltent opzetten en met de sterke wind die er waaide viel dat niet zo mee. Het grote witte doek en de palen vlogen om je oren. Gewoon eventjes de handen uit de mouwen steken en het komt vanzelf goed. Nadat het geraamte van deze tent stond, gingen Ronald en Barry terug naar Brunssum om de bus thuis te brengen. De volgende dag moesten zij de kids vervoeren naar Wiltz.
Nu waren wij nog met z’n vieren om het hele kampterrein op te bouwen. Eerst de vendeltent inrichten en uiteindelijk afbouwen met de blauwe muurzeilen. De stroom werd geregeld en tenslotte werden de twee staftenten nog opgebouwd, anders werd het moeilijk met slapen. Om 18.00u waren we helemaal klaar en hadden we allemaal rust. Hier moesten we nu nog even van genieten.
Marleen en Henk hadden thuis nog wat koude schotel gemaakt die we nu gingen opeten en die smaakte behoorlijk goed. We kletsten de hele avond nog wat en samen met Leon deed ik nog wat programmaonderdelen uitwerken. Na het kampterrein nog even in thema in te kleden met naambordjes, gingen we allemaal slapen. Deze eerste nacht was het behoorlijk lekker weer. Morgen weer vroeg op, zodat alles klaar is voordat de kids arriveren.
Zaterdag 24 juli 2010 – aankomst van de kids
9.00u opstaan, want we moesten er met z’n vieren fit voorstaan als de kids arriveren. Leon en ik hadden na het ontbijt met Henk en Marleen nog wat laatste programmaonderdelen doorgenomen, zodat alles goed af en doorgesproken was. We deden nog wat aan zomerkampthemaaankleding, hmm, dat is een mooi woord voor de scrabble en toen was het alleen nog maar wachten op de kids en de roze tas.
Om ongeveer 12.00u arriveerden de vier auto’s met alle kids en hun handbagage en ja hoor; de roze tas was er ook. De ouders van Joery en Marco die ons hadden geholpen met het vervoer van de kids kregen van ons nog koffie en een koekje voordat ze huiswaarts gingen. Natuurlijk hadden we voor de rest ook nog iets te drinken, maar hierbij benadruk ik de goede hulp die we hadden van deze ouders op deze dag.
Thema: een afgezette minister
De kids werden ontvangen door Quartus. Een oudminister van dit land en vertelde dat een opgekomen dictator alle ministers had afgezet en dat Quartus ervoor moest zorgen dat de kids zich thuis gingen voelen. Namens de dictator PA-PARADOX werd iedereen welkom geheten.
Na het oppeuzelen van de lunchpaketten die de kids hadden meegenomen, werd het tijd voor hard werk. Het opbouwen van de tenten van de kids.
De scouts waren dit jaar erg bedreven in het opzetten van de tenten tot het moment kwam dat de haringen de grond ingemept moesten worden. Overal lagen steentjes, het was een hel om de haringen de grond in te krijgen. Zelfs de staf had hier moeite mee. Het was net of er een hele ruine onder de grond begraven lag, dit hadden we overigens de vorige dag ook al geconcludeerd. Door dit gedoe, was er heel wat tijd extra nodig om de twee tenten en het keukenzeil op te zetten. Uiteindelijk stond alles zoals het moest staan. Het keukenzeil werd ingericht met gas en patrouillekisten en toen was dit af.
Eindelijk was het tijd dat de kids hun spullen konden opruimen, hierdoor kregen we extra ruimte in de vendeltent en waren de kids ook blij dat ze herrenigd werden met hun bagage. Dus iedereen was blij, maar één tas bleef staan. Dit was alweer de roze tas, de roze tas? Ja, de roze tas. Niet kort erna kwam een huilende Marco aangelopen dat hij z’n blauwe hiketas niet kon vinden. Logica wees uit dat de roze tas van hem moest zijn en dat was het ook toen Ronald in de tas een labeltje zag hangen met Marco’s naam hierop. Het kampterrein was bijna af.
Nu moest er alleen nog een kampvuurplaats gemaakt worden en op deze terreinen kon je overal een kampvuurplaats maken waar je maar wilde. Dit keer lekker dicht bij het water. Om 18.00u was het etenstijd. Tijd voor de kids om het keukenzeilcomplex zoals wij als staf die hadden bedacht uit te testen, maar dit was allemaal koek en ei. Na een eerste kookpartij met een eenvoudige maaltijd en een moeilijke afwas, werd het tijd voor een spel.
Omdat het kampterrein vol lag met andere scoutinggroepen, waren de bossen redelijk op afstand. We gingen voor het spel direct bij ons terrein het bergbos in, om misschien hier een goed bosterrein te vinden. Uiteindelijk vonden we een terrein helemaal aan de top. Dit lag ongeveer 50m hoger dan het kampterrein. De bossen waren wel mooi om doorheen te lopen.
We speelde een nieuwe variant van het handelsspel, waarin we gingen handelen in goud, zilver en brons, en waarbij de vraagprijzen van deze metalen steeds veranderden. Na dit spel gingen we weer bergafwaarts naar het terrein, waar we nog even ons eerste kampvuurtje gingen aansteken en na deze gezelligheid werd het tijd om naar bed te gaan.
Zondag 25 juli 2010 – De ministers en hoog bezoek
Vandaag werd een dag van het kamp om op het terrein te blijven, want we zouden bezoek krijgen van Vladimir en Sander. Onze planning kwam hiervoor goed uit. Na het hele ontbijt ritueel, werd het al meteen tijd voor een activiteit.
Thema: ministerspel 1: ruilen
Alle overige ministers stellen zich aan u voor Minister Geert (Ronald) van transport, minister JanPater (Barry) van defensie en minister Hens (Leon) van binnenlandse zaken.
Minister Geert had het plan om materialen in te zamelen voor een staatsgreep tegen de regerend Dictator: PA-PARADOX. Groepen werden op pad gestuurd met een perzik en moesten dan terugkomen met een tank, vliegtuig en een auto. Grapje, ze kwamen terug met een blik soep, cake, brood en zo. Er werd wel op vooruit gegaan qua artikelen, maar niet genoeg voor een staatsgreep.
Met zo’n spel als het ruilspel, maak je wel op een leuke manier kennis met de omliggende groepen. We ontmoetten 2 groepen uit Heerlen, (Bekkerveld en Bericks), een groep uit Eindhoven, een grote groep uit Helmond. Hier ontmoetten we twee oud-leden van ons: Sylvia en Rob Merx. De twee waren net als Henk en Marleen mee als ondersteuningsteam. Verder nog genoeg Duitste groepen en aan de andere kant van de beek nog een Belgische groep. Groepen uit verdere landen, waren op dit moment niet aanwezig.
Na afloop van het spel kwamen Sander, Vladimir, Servie en Tilly ongeveer gelijk aan. Lekker met vlaai. De scouts kregen de tijd om hout te gaan sprokkelen voor het kampvuur van vanavond. Wij met de staf hadden met Sander een hoop bij te kletsen. Toch moesten we een keer gaan lunchen met zowel brood als vlaai.
Thema: ministerspel 2: geheime manier van communiceren
Minister Quartus (Ik) van Comm. moest een manier verzinnen om met de kids te kunnen communiceren zonder dat PA-PARADOX argwaan begon te ruiken. Een sporenzoekspel werd het. In het bos, water, gras en tussen steen lagen kaarten verstopt met een vreemd teken. De scouts moesten ontdekken wat deze tekens betekenden. Er waren er zo’n 30.
 De letters uit het alfabet + hun spiegelbeeld. Michelle ontdekte dit uiteindelijk, maar pas toen ze allemaal waren gevonden. De code was gekraakt en Quartus vertelde tot slot nog dat verschillende spiegelbeeld varianten gebruikt zouden worden voor geheime communicatie. Quartus vertrok.
Na dit gepuzzel werd het tijd voor iets actiefs. Tijd voor een spelletje softbal boven op een rotsige berg tegen een bergwand. De kunst voor de pitcher, om de bal niet de berg af te gooien. De slagmensen sloegen in de richting van de bergwand. Tijd om zelf ook eens een balletje te slaan. Leon en ik werden ook tegenstanders deze keer. Dit werd echt rennen, rennen en nog veel meer rennen. Dit is een spel dat er voor de kids wel in zit. Dit hebben we langer dan een uur gedaan. Oei, hierdoor waren we bijna te laat voor het eten. Gelukkig konden we zelf bepalen wanner we gingen eten. Enfin tijd voor food.
De kids moesten dit keer weer zelf koken, bonen uit blik, gekookte aardappels en ja hoor, worst. Dit keer was het in ieder geval niet zo’n geklier met afwassen.
Thema: Sleutelactiviteit 1
Na het eten kwam Quartus weer eventjes langs met een briefje in geheimschrift en liet deze achter. Vertaald en het briefje sprak over een schatkist (ark) die elke waarheid zou onthullen. Ergens in Wiltz zou deze verstopt zijn. Ingesloten was de sleutel om de ark te openen, maar waar is nu de ark? Vragen die in de volgende aflevering onthuld worden.
Tot slotte nog eventjes met Sander om het kampvuur gezeten. Sander liet zich ook even van zijn beste kant zien en leerde de scouts hoe je ook liedjes kon zingen. Sander bleef bij ons overnachten en direct in de ochtend vertrok hij weer terug naar Eindhoven. 23.00u was iedereen stil, iedereen? Bijna iedereen, een klein groepje mensen bleef dapper weerstand bieden en bleef wakker, dat kwam door de toverdrank met veel suikertjes. Na een hoop gejengel was iedereen toch stil.
Maandag 26 juli 2010 – plannen kunnen veranderen
8.00u vroeg opstaan, want we waren vandaag gebonden aan het openbaar vervoer. Op het prgramma stond om vandaag te gaan kanoën in Wallendorf. In Wallendorf ligt een Nederlandse camping, tenminste het management is Nederlands. Het was nu snel ontbijten, lunchpaketten maken en vertrekken en omdat we niet precies de opstaptijden hadden, kwamen we overal te vroeg. Ik denk dat we toch wel in totaal een uur hebben moeten wachten op de bus en de trein.
Het treinstation lag ongeveer 10 minuten lopen van onze overnachtingsplek. Hier stapten we op de trein naar Ettlebruck en hier stapten we op de bus lijn 500 naar Wallendorf. Toen we eindelijk in Wallendorf aankwamen, begon het me toch een partij te regenen. Het werd echt tijd om onze plannen te overdenken. Uiteindelijk is er uitgekomen dat we hadden afgesproken met de eigenaar van de camping dat we een dag later zouden komen. Deze zelfde eigenaar regelde ook het kanoverhuur, dus als we een dag later zouden gaan, hadden we in één keer wel alles geregeld
Maar wat nu??? Barry had een idee geïmproviseerd, een toeristisch dorpje in de buurt genaamd Diekirch had misschien nog wat leuks te bieden. Hier is een oorlogsmuseum wat misschien wel interessant is voor de kids. We stapten weer in de bus en reden naar het museum. Buiten stonden de tanks al klaar voor de deur om te bezichtigen. Het zag er in ieder geval veelbelovend uit. Binnen kon je de betrokkenheid van Luxemburg bij elke oorlog bezichtigen vanaf het jaar 1900. Bij de receptie huurden we een audiotour, die zelfs Nederlands gesproken was. Na een uur hadden we het wel gezien. We aten de lunchpaketten op en liepen nog wat door Diekirch zelf. Op elke hoek vond je zowat een ijskraam, dus we moesten maar een ijsje kopen. ¤1,- koste een bolletje, maar door de teleurstelling van het weer, hadden wij dit er wel voor over. Om 16.00u was het weer tijd om met de bus en trein terug te gaan naar Wiltz.
Om 18.00u waren we weer terug op het kampterrein, waar Marleen de aardappels al had voorgekookt zodat de kids die konden bakken. We kookten hier knakworstjes bij een een lekkere salade met een krop sla, augurk, komkommer en tomaat. Leuk om te zien is hoe bepaalde kids, bepaalde groente niet aten en dus werd er niks bij elkaar gegooid. Alle groentetjes apart in bakjes. Vandaag was wel de enige dag dat alles opging.
Na het eten was het tijd voor een buitenspel in een verder nabij bos. Dit keer was het de scouts tegen de staf. Wij hadden de pikkeldeksels geklauwd, zodat de kids niet meer konden zitten. Leon en ik bewaakten de pikkeldeksels en de kiddies kregen een leven in de vorm van een ballon. Deze moesten wij kapot maken en konden ze bij Barry een nieuwe halen. Ronald was intussen bezig met de voorbereiding van het kampvuur die hierop volgde.
Thema bij het kampvuur: waar bevinden zich de sleutels van de ark?
Een half vastgebonden Quartus kwam paniekerend aanrennen, met een codex van geheimschriften die alle locaties van de sleutels weergaf. In het vuur, onder water, onder de grond, in de lucht, onder het oorlogstuig en tussen steen en rots. De eerste sleutel was al gevonden. Nog 6 te gaan.
Het weer zat wel mee op het moment dat het vuur aanging. We zongen nog wat liedjes, waar onze Heerlenaarse buren nog wel wat van konden leren. Liedjes uit nieuwe zangbundels die Julian, Anthony en Barry in elkaar gezet hadden. Na deze gezelligheid was het om 23.00u bedtijd; hopende dat het morgen beter weer wordt om te kanoën.
Dinsdag 27 juli 2010 – Kanoën over de Sûre
Omdat we vandaag precies hetzelfde gingen doen als gisterochtend, konden we uitslapen tot 9.00u. We wisten nu precies hoe laat de treinen en bussen kwamen. Vandaag zou het mooi weer blijven en gingen we als nog kanoën. Dus terug naar Wallendorf en het water op. In de trein zongen we iedereen de oren van de kop van de scoutingliedjes, maar passagiers waren hier wel aan gewend, want scoutinggroepen waren overal zingend te zien.
In Wallendorf aangekomen, zagen we dat er veel en veel en veel meer groepen te water waren met kano’s. We huurden 7 2-persoonskano’s en 1 1-persoons. Barry werd uitverkoren om alleen te gaan. Alleen de eerste helft, de tweede helft nam Julian het over. Het was lachen om te zien hoe sommige personen in kano’s ongeloofelijk aan het stunten waren. Trouwens ook onze eigen scouts. Sterker nog; ikzelf was ook wel eens flink aan ’t klooien. Een kettingbotsing blijft het leukse om te zien. Halverwege voeren we naar Bollendorf, waar we met een kleine groep van 4 kano’s gingen lunchen. Even lekker op het gras op een schuine helling. Hadden tenminste de mieren moeite om bij onze lunch te komen. Na 4 uur varen, kwamen we aan in Echternach waar we eruit moesten.
Sleutelactiviteit: De watersleutel onder water
Ergens onder water bij het eindpunt lag een sleutel verstopt. In een lengte van 10 meter kon hij liggen. We voeren langs de kust en Kevin vond hem al vrij snel. De tweede sleutel was binnen.
Met een spreiding van een half uur kwam iedereen binnen. Hier op de camping konden we douchen en omkleden. Toen moesten we nog een flink stuk lopen naar de dichtstbijzijnde bushalte. We stapten om 16.00u op de bus en kwamen om 18.00u weer aan op het kampterrein. Hier aangekomen hadden Henk en Marleen het eten al klaar. We kregen een complete Macaronischotel. Hiermee konden we wat aan tijd wegdrukken.
s’Avonds sprokkelden we nog flink wat dood hout in het bos. Een activiteit dat bij iedereen flink inslaat. Voor anderen die dit niet wilden, konden in de Vendeltent, kaarten of andere spelen doen. Om 22.00u werd het vuur aangestoken. Tot 23.00u maakten we om het vuur een gezellige late avond. Tot het eindelijk weer bedtijd was.
Donderdag 29 juli 2010 – trip door Vianden
Een touristische plaats, scoutsvriendelijk, vol met attracties, dat is Vianden. Hier kan je je echt de hele dag ammuseren. Dit was dan ook voor vandaag gepland. Na een snel ontbijt en ’t maken van lunchpaketten moesten we het kampterrein verlaten om op tijd de trein te halen.
De trein was op tijd en wij waren op tijd. In de trein naar Ettlebruck kwamen we een Sherpagroep uit Eindhoven tegen die kennelijk het zelfde plan hadden als ons: rondhangen in Vianden. Tijdens de treinrit waren we met de Sherpa’s een scoutingliedjesstrijd aangegaan. Wat een kabaal was er in de trein, maar we hadden de hele wagon voor ons zelf. Dit komt, omdat we min of meer wat mensen wegjaagden. In Ettlebruck aangekomen konden we direct in de bus naar Vianden stappen.
Na een hobbelige busreis van een half uur kwamen we aan in het centrum van Vianden. Vanaf hier gingen we te voet naar de stoeltjeslift die ons naar het hoogste punt bracht. Een keer met de stoeltjeslift reizen was voor veel scouts een nieuwe ervaring. Boven op de berg vervolgens nog een wandelingetje door het bos langs de bergrand, voordat we aankwamen bij onze volgende activiteit: klimmen in ‘the Indian Forrest´.
Klimmen voor jong en oud is altijd leuk voor een scoutinggroep. 100 elementen waren er gebouwd tussen de bomen om in te klimmen. We moesten wel even wachten tot we naar binnen konden, omdat we te vroeg waren. We gingen eerst maar even lunchen op een groot boomplatvorm, volledig van hout gemaakt. Na een uur wachten mochten we naar binnen. We kregen allemaal een klimgordel om vol met beveiligingsonderdelen. Na een korte uitleg over de werking van alle klimgordelonderdelen kon ieder zijn eigen weg gaan.
Voor verschillende leeftijdsgroepen, waren parcoursen uitgezet. Voor beverleeftijden had je het paarse parcours. Voor beginners, esta´s en jonge scouts had je het gele parcours. Vervolgens had je het blauwe en iets moeilijker het rode parcours. Deze is voor scouts. Het moeilijkste parcour dat we konden doen was het groene parcours. Voor deze moest je een zekere lengte hebben. Als laatste had je nog het zwarte parcours, maar voor deze moest je 18 zijn en extra betalen. Het hoogste punt steeg steeds met twee meter per moeilijkheidsgraat. Hier klimmen was echt een hele goede zet.
Thema Sleutelactiviteit tussen steen en rots
Na deze activiteit gingen we te voet naar het kasteel van Vianden, om de volgende sleutel te zoeken voor de ark. Het kasteel was bijna volledig te bezichtigen. We leerden dat een voorvader van Koningin Beatrix hier gewoond heeft. Ze hadden zelfs vroeger al plasmaschermen in de koninklijke slaapkamer staan. Na zoeken door het kasteel, werd de vijfde sleutel gevonden in de wijnkelder. Hier was goed te zien hoe het gesteente aan de bergrots was gemetseld. Precies zoals de hint was.
Om 18.00u was het tijd om terug te gaan naar de stoeltjeslift en onderaan de berg zochten we een frituur voor het avondeten. Kevin en Sabrina gingen op friet tracteren, omdat ze gaan stoppen bij scouting. Dit was hun manier om afscheid te nemen. De Sherpa´s uit Eindhoven waren hier ook gaan eten. Zij hadden zich samengevoegd met hun Rowans en voor de deuren van de frituur begon onze strijd der liederen weer en deze keer wonnen wij. De frieten waren goed gevallen en we waren allemaal bijgekomen. Tijd om terug te gaan naar de bus en de trein en om 20.30u waren we terug op het kampterrein.
Op het kampterrein had iedereen vrije tijd om te doen en te laten wat ze maar wilden ..….natuurlijk met mate.We gingen nog even kort bij het vuur zitten en toen was het tijd om naar bed te gaan. Wij als staf namen nog één keer de bonte avond door en was het voor ons ook tijd om te gaan slapen. Ik was in ieder geval om 0.00u dood.
Vrijdag 30 juli 2010 – de afsluiting en de bonte avond
Tot vanochtend lekker uitslapen tot 9.00u zat er bij iedereen goed in. Alle scouts lagen nu nog in coma. Met moeite kregen we iedereen eruit. Het was deze ochtend warm weer en daarom werd het tijd om vandaag iets te gaan doen, dat we nog niet dit kamp hadden gedaan. We hadden alle dagen dit kamp overal genoeg water gezien; met klooien in de beek, ander waterfun, regen en kanoën, maar we waren nog niet echt gaan zwemmen. Dus dit was wat we vandaag gingen doen. In lager Wiltz ligt een leuk zwembadje op loopafstand. Na de lunchpaketten gemaakt te hebben liepen we naar het zwembad.
Eerst kregen de scouts nog de gelegenheid om hun laatste zakgeld op te maken in de binnenstad van Wiltz. Ik zelf had nog wat geld uitgegeven in de scoutshop aan een roze Wiltz-scoutingdas, maar om 11.00u was het toch tijd om te gaan zwemmen.
Meteen toen we het zwembad binnenliepen, begon het flink buiten af te koelen. De heldere hemel was in een tijd van 10 minuten bijna volledig bewolkt. Toch hield dit de scouts niet tegen om het water in te duiken. Het was rustig; erg rustig in het zwembad. Sterker nog; er was geen hond aanwezig. Na wat geouwehoer in het water werd het tijd om onze lunchpaketten weg te werken. Tijdens de lunch begon het wel erg koel te worden, maar ja, toch nog één keer het water in om het af te leren. Dit deden we met een gezamelijke groepsduik. Om 14.00u werd het tijd om terug te gaan naar het kamp.
Op het kamp aangekomen kregen de kids wat vrije tijd, terwijl wij ons bezig hielden met het laatste themaspel. Henk en Marleen waren al met het eten van vanavond begonnen door het bereiden van twee salades.
Thema Sleutelactiviteit letterlijk in de lucht
Het plan van Hans, minister van binnenlandse zaken trad nu in werking. Het plan voor een staatsgreep. HandelsSpel: in het buitenland moesten materialen verzameld worden. Alles voor de coup d’etait. Om de grens over te kunnen, moest een douane omgekocht worden zodat we in het buitenland alles konden kopen wat we nodig hadden. De handelaar had touwen en ballonnen (wapens en bommen) bonen, bekertjes en water (voedsel) afzetlint (terrein afbakening) vals geld (voor de winst) en ten slotte de wind sleutel. De clou was om alleen de sleutel te kopen voor de ark om de confrontatie te ontlopen. Uiteindelijk had de minister alles wat hij nodig had, maar omdat soms de regels niet helemaal goed te volgen waren, werd deze activiteit vroegtijdig beëindigd.
Om 18.00u begon de bonte avond. Allereerst met een BBQ met ontzettend veel vlees. Zelfs de Morafrikandel was in Luxemburg te vinden. Hoppa op de BBQ. Hamburgers waren hier ook te vinden, maar omdat opeens iedereen ging barbequeën - omdat iedereen bonte avond had - waren deze uitverkocht. De salades van Henk en Marleen maakte de BBQ compleet. Zo’n etentje vergt bij de kids wel wat geduld, soms lang wachten op het eten. Scoutjes kunnen dan behoorlijk lastig zijn, ondanks dat was het wel gezellig. Na alle worsten, spiesjes en ribjes op te hebben werd het tijd om het BBQ vuur om te toveren naar een groots kampvuur.
Deze traditionele kampvuren de laatste avond van het kamp zullen nooit veranderen. Tradities die nooit gebroken zullen worden. De stoker was traditiegetrouw Ronald en ik zelf deed de kampvuurleiding. Een late avond vol met liedjes, sketches door de kids, yels en een hoop geouwehoer, maakte deze avond weer super. Ten slotte was deze avond nog de themaafsluiting.
Thema Sleutelactiviteit in het vuur en de opening van de ark van de waarheid
De laatste sleutel werd letterlijk uit het vuur gehaald en door Kevin in de ark gedraaid. Kevin had de meeste sleutels gevonden. De ark werd geopend en de waarheid werd onthuld. De ark vertelde dat Pa-Paradox geen slechterik was. In tegendeel; dictatuur hoeft niet persé slecht en fout te zijn. Een gedachtengang waar iedereen eens over na kan denken. Het hangt er allemaal van af wat voor een persoon er bovenaan staat. In dit geval Pa-paradox; de beschermer van de scouting NL in Wiltz. In de ark lagen ook nog batches voor de kids. Dit voor het uniform.
Hiermee was de bonte avond ten einde en om 0.00u werd het voor iedereen tijd om naar bed te gaan. Morgen werd het een zware dag voor iedereen. Opruimen, opruimen en ook nog meer opruimen.
Zaterdag 31 juli 2010 – terug naar huis
Iedereen moest vandaag om 8.00u vroeg opstaan en snel snel snel uit de tent komen om alles nog af te breken. Natuurlijk traditie getrouw eerst nog eventjes een gezamenlijk ontbijtje met brood dat door Henk en Marleen al voorgesmeerd was, zodat we hier tijd mee konden besparen.
Voor de kids blijft dit deel van het zomerkamp het lastigst om alles structureel af te breken. Als allereerste de eigen bagage, dat voor sommige ook nog lastig kan zijn. Zo van: van wie is deze sok, of van wie is deze tas? Na goed door te werken lag alle bagage op een hele hoge hoop en kon het afbreken van de tenten beginnen. Ronald begon met de staftent, Henk en Marleen met hun tent. Barry, Leon en ik begonnen samen met de kids allereerst met het afbreken van het keukenzeil en vervolgens de ruimtevaarders. Het was ongelofelijk om te zien hoeveel dode en levende vliegen er nog in de lege tenten te vinden waren. Net als veel andere insecten. Eindelijk met een rap tempo zaten al deze tenten weer in hun zakken. Gelukkig door het mooie weer, konden we dit jaar alles droog inpakken.
Even later kwam het busje van Bas aangereden die ons kwam helpen om al het materiaal thuis te brengen. Het inladen van dit busje blijft ook een hele kunst. Met eerst de tafelbladen, patrouillekisten, tentzakken en banken blijft dit toch passen en meten.
Nu werd iedereen opgetrommeld voor de afbraak van de vendeltent. Met alle helpende handjes bij elkaar gaat dit heel goed, maar blijft een hele zware tent. Na deze opgevouwen te hebben, kon de rest van het materiaal de bus in en kon de bus al vertrekken.
Alle bagage werd vervolgens ingeladen in mijn auto en het beetje dat overbleef ging bij Joery in de auto. Na het terrein gecontroleerd te hebben op losliggende materiaaltjes vertrokken alle personenautos’s en gingen wij allemaal terug naar Brunssum. Ik had nog behoorlijk wat vliegen in de auto zitten die zich hadden verstopt tussen de bagage. Nu toch eerste nog even tanken in Luxemburg, want voor de benzine hier betaal je maar ongeveer de helft. Vertrektijd 13.00u
Om ongeveer 15.05u kwamen we aan in Brunssum. Barry ging de bus met materiaal halen, want Bas had de bus bij hem thuis gezet. De insignes van het kamp werden uitgedeeld en kids belden hun ouders, zodat ze opgehaald konden worden. Wij van de staf deden in één keer al het materiaal opruimen, zodat we niet meer extra hoefden terug te komen. Iedereen ging naar huis om 16.00u en hiermee was het zomerkamp 2010 Wiltz ten einde.
|
|
