Dinsdag 28 juli 2009 – Klaar voor de Hike... Go!
Omdat het vandaag mooi weer zou blijven, hadden we voor vandaag de Hike gepland. Eén overnachting wild kamperen in de bosrand van Monschau.
Om 8.30u werd er opgestaan en na een stevig ontbijt pakten de kids hun spullen in die ze mee zouden nemen op hike. Dit deden ze dit jaar in een record tempo. Nu hoefden alleen nog maar het eten en het kookmateriaal uitgedeeld te worden en dan konden we vertrekken. We vertrokken in twee groepen. De vijf herenscouts gingen met Barry en mij mee. De drie explorers en de vier damesscouts gingen met Sander en Ronald mee. Verder kregen we alleen maar een kaart mee. Hierdoor moesten we zelf de route bedenken.
Ronald en Sander liepen volgens de kaart een kortere weg dan ons, maar hadden hierdoor veel bergen en dalen. Barry en ik liepen kronkelig langs de Rur. Deze route was volgens de kaart langer, maar wel allemaal gelijkvloers. We moesten eerste met de stroming meelopen en bij de tweede vertakking tegen de stroming in en dan zou je vanzelf uitkomen bij het schuttershutje. We namen onderweg twee kleine pauzes, waarbij we ons volpropte met mueslirepen. Dit was bepaald niet overdreven, want Daryl had na de eerste pauze zijn acht repen al op.
Op een bepaald moment scheed het pad ermee uit, want we kwamen op een stiltegebied voor vissers en moesten we dwars gaan hellen en naar de grote weg. Dit was balen, maar we hielden vol. Een tweede keer konden we ook niet meer verder, want er kwam een camping aan en toen moesten we ook flink de berg op en af.
Bovenop hielden we de grote pauze met een pastagerecht, maar we kwamen tot onze ontdekking dat we geen vuur bij ons hadden. Dit moesten we creatief oplossen. Men neme een minizaklamp van Rodney, een koptelefoonkabel van Daryl, een zakmes van Julian, een stuk folie uit Anthony beker, een stuk w.c. papier van Marc en een brillenlens van Kevin. Ten slotte een helder moment van Barry. We maakten van de zaklamp een aansteker door het lampje te vervangen door een andere stroomketting met kabels en folie. We waren wel in staat om hem te laten vonken, maar we kregen uiteindelijk het gas niet aangestoken. Iedereen balen. We probeerden nog met de lens vuur te maken, maar de zon verdween geregeld achter de wolken. Wat een pech, wat een pech.
Uiteindelijk waren we toch bijna bij het eindpunt en we hadden een mooi verhaal om te vertellen. Na nog een uur kwamen we aan op het eindpunt waar Ronald en Sander al waren. Zij hadden ook een probleem, want ze hadden geen bestek. Na uitwisseling van vuur en bestek werd het tijd om te eten. Het was 19.00u toen we begonnen met eten. Na het eten ging iedereen zich settelen, maar het was nog te vroeg om te gaan slapen.
Dus tijd voor een verhaal. Dit duurde uiteindelijk 4 uur. 4 uur zitten kakelen over onzin, maar het werd wel een flitsend verhaal die leuk verfilmd zou kunnen worden. Een verhaal over scouting, vriendschap, verschillende kwaliteiten, beetje godsdienst, avontuur en veel humor. Daarna zagen we nog 35 straaljagers overvliegen naar het oosten – geen idee wat er was – maar goed, we waren kapot en vielen in slaap.
Overnachtingsplek Hike
